Met vechtbridge naar de Hoofdklasse.
29 december 2004, door Bert Niekus.

PBC-3 kampioen in de eerste klasse. Duizelt het U? Dan kunt U gerust in de Eerste Klasse terecht, want daar ontging aan tafel de schoonheid van deze combinatie aan zowel de verdediging als aan de leider. Hoe dat in de Hoofdklasse was gelopen? Dat merken we volgend jaar. Omdat Elly en Mea te kennen hebben gegeven niet op dat niveau te willen spelen, zullen we binnenkort weer de inschrijving openen voor: ?Wie wil er met ons uit de Hoofdklasse degraderen??.

Nadat Leo en ik vorig jaar, voor de zoveelste keer de laatste jaren, onvrijwillig de Hoofdklasse hadden moeten verlaten, moesten we dit jaar weer aan de bak in de Eerste klasse. Beste mensen, daar niet van, maar we zijn liever terug op de plek waar we hardnekkig menen thuis te horen. Voor deze klus ?teamden? we weer ?up? met Mea van Rossenberg en Elly Bross. Deze klasse-combinatie was al eerder in staat gebleken om ondanks felle competitie een eerste plaats te bemachtigen. Ook dit jaar was er weer geduchte tegenstand. De allereerste wedstrijd ging nota bene verloren tegen DBC-7, voornamelijk omdat wij op onze leeftijd geen verweer hadden tegen destructieve 2-openingen. Daarna hebben we besloten maar alles te winnen, liefst met grote cijfers. Toch duurde het nog tot de slotwedstrijd alvorens we de laatste tegenstander (Monsterscore-1) hadden ingehaald.

Vechtbridge, dat is wat je daarvoor nodig hebt. Niks cadeau geven en zo af en toe contracten pakken, waar je helemaal geen recht op hebt. Het onderstaande spel bewijst maar weer eens dat een zonnige kijk op zaken soms beloond wordt, en dat als je aanvankelijk niet weet waar je je slagen vandaan moet halen, je simpelweg moet beginnen in de overtuiging dat alles gedurende het spelen wel duidelijk zal worden.

Spel 6 O/OW	Leo  VBx  A963  Hxxx  xx
Mw. Links  x  VB872  Axxx  xxx	N			Mw. Rechts H9xx    xxxxx  Axxx
	W	?/font>	O
	Z
	Bert ATxxx  HT54    HVxx

Ik kan niet meer alle kaarten plaatsen, maar zo moeten ze ongeveer verdeeld zijn geweest. Ik opende met 1 ♠. Leo antwoordde met 2 SA, wat bij ons een limiet of sterke troefsteun aangeeft. Met het conventionele bod van 3 ♣ maakte ik het bieden mancheforcing, waarna we in 4 ♠ eindigden. Laten we het erop houden, dat ik niet veel over had voor mijn bieden.

Mevrouw Links kwam uit met ♥ V. Dat gaf al meteen een extra mogelijkheid om over de B te snijden, wat bevestigd werd toen Mevrouw Rechts niet bekende. Ze troefde niet, zodat de slag voor mijn Heer was. Ik wilde naar tafel om ♠ V voor te spelen. De enige mogelijkheid scheen mij een ♣-introever. Dus speelde ik manmoedig ♣ H. Mevrouw Rechts pakte met de Aas en speelde klaveren terug voor mijn vrouw. Vervolgens troefde ik een klaveren op tafel en speelde ♠ V voor, zoals ik van plan was. Mevrouw Rechts dekte onmiddellijk, waarop ik de slag maakte met troefaas. Toen ik daarna naar ♠ B in de blinde speelde, bleek uit het niet bekennen van Mevrouw Links, dat een verliesslag in troef onvermijdelijk was. Ik troefde een ♦ in mijn hand en speelde een kleine ♥ in de volgende situatie, waarin ik nog 4 slagen moet maken:

Spel 6 O/OW	Leo    A96  Hxx
Mw. Links    B872  Ax	N			Mw. Rechts 9x    xxx  T
	W	?/font>	O
	Z
	Bert Tx  T54    5

Mevrouw Links speelde de 2, waarna mijn 6 door Mevrouw Rechts werd getroefd. Die maakte vervolgens een klaverenslag, speelde een ruiten die ik troefde, waarna ik de laatste troef eruit haalde en uiteindelijk de nog steeds aanwezige snit in harten benutte om de 10 slagen van de manche binnen te halen. Ik had tegen deze verdediging ♦ H niet nodig. Anders was het geweest als Mevrouw Links ♥ 7 had ingezet. Als Mevrouw Rechts dan hetzelfde speelt (introeven, klaveren, ruiten), dan komt Mevrouw Links op mijn laatste troef in dwang. Ze kan niet ? twee hartens bewaren ? ♦ Aas. Nog anders wordt het als Mevrouw Rechts haar klaverenslag laat voor wat ie is en meteen troef terugspeelt. Die pak ik (Mevrouw Links kan nog een hartentje lozen) en ik speel vervolgens zelf klaveren terug. Mevrouw Links kan niet haar ♦ Aas sec zetten, want dan valt die als Mevrouw Rechts noodgedwongen ruiten terugspeelt (voor mijn laatste troef), en ze kan geen harten meer kwijt. Een volmaakte dwang. Als derde mogelijkheid kan Mevrouw Rechts meteen ruiten spelen (in plaats van de klaverenslag op te rapen). Dan ben ik down, en dat is mijn eigen schuld, omdat ik eerst troef 10 had moeten spelen alvorens de kleine harten te spelen. Als ze in het laatste geval na haar hartenintroever direct ruiten terugspeelt, kan ik zonder gevaar mijn klavertje kwijt en wordt ruitenheer op tafel hoog. Maar dan komt Mevrouw Rechts wellicht op het idee om die hartenslag helemaal niet te troeven, wat uiteindelijk de dodelijke verdediging blijkt.

Duizelt het U? Dan kunt U gerust in de Eerste Klasse terecht, want daar ontging aan tafel de schoonheid van deze combinatie aan zowel de verdediging als aan de leider. Hoe dat in de Hoofdklasse was gelopen? Dat merken we volgend jaar. Omdat Elly en Mea te kennen hebben gegeven niet op dat niveau te willen spelen, zullen we binnenkort weer de inschrijving openen voor: ?Wie wil er met ons uit de Hoofdklasse degraderen??.