Te veel van het goede
20 april 2008, door Bert Niekus.

Als het niet wil lukken, kan je het tij niet keren met extra punten.

Zo kreeg ik afgelopen donderdag een hand met 27 punten (spel 17) toebedeeld, maar het uiteindelijke resultaat was er niet naar. De gehele kaartverdeling was als volgt:

Spel 17
4
8  ?/font>  1
27
 985
 54
 Q84
 Q6532
 
 72
 KJT7
 T732
 KJ4
N  T43
 9632
 J965
 87
W?/font>O
Z
 AKQJ6
 AQ8
 AK
 AT9

Na het voor de hand liggende begin van 2♣ - 2♦ - 2♠ bood mijn partner 3♠. Dat begreep ik als steun in schoppen met iets extra?s. Volgens mij is het in deze situaties namelijk gebruikelijk om gebrek aan sleminteresse aan te geven door direct de manche uit te bieden en met een enkelvoudige steun ruimte voor controlebiedingen op het 4-niveau mogelijk te maken.
We hebben in het verleden een afspraak gemaakt om met een sprong in een forcing situatie overwaarde aan te geven, maar als je die afspraak hier van toepassing verklaart, pakt dat niet gunstig uit. Op het verkeerde spoor sloeg ik vol goede moed controlebiedingen over en vroeg direct key cards. Na het te verwachten antwoord van 5♣, bood ik 5 SA, waarop het antwoord van 6♣ (0 of 3, dus 0) een behoorlijke domper betekende. Bovendien zat ik al op 6-niveau, zodat het bieden in 6♠ eindigde.

West kwam uit met een kleine troef. Ik liet uit de blinde de 8 voorspelen, die door Oost met de 10 werd gedekt. Op die manier had ik een entree naar tafel gecre?rd. Ik speelde ♠H en ♦A en H, waarna ik met troef naar tafel ging. Op ♦V gooide ik een hartenverliezer weg. Toen speelde ik een klaver naar de 10 die door West met de B werd genomen. West speelde ruiten terug die ik troefde. Onder ♣A viel jammer genoeg niet de H. West werd vervolgens met klaveren aan slag gebracht en die moest noodgedwongen harten spelen, zodat het verlies tot een down beperkt bleef. Mijn speelwijze heeft een zekere kans (♣H in twee? met nog extra kansen, als West slechts 3 ruitens heeft), maar het houdt niet over.

Bij ons in de groep had niemand anders klein slem geboden.
(in de A-groep was 1 keer 6 SA geboden en gemaakt en in de C-groep 1 maal 6♠-1).

Des te schrijnender was het om te zien dat iedereen die in de schoppenmanche was blijven steken, 12 slagen had gemaakt. Ik schrijf dat toe aan een hartenuitkomst door West, waarna er geen hartenverliezer meer is en op ruitenvrouw een van de 2 klaverenverliezers verdwijnt. Of anders zit ♣H sowieso goed. Het spel bleef toch malen en terwijl ik vandaag in de achtertuin in de zon zat, schoot het me te binnen hoe ik het spel had kunnen (moeten) maken, ook na de troefstart.

In slag 2 en 3 speel ik dan de twee tophonneurs in ruiten, waarna ik klaveren voorspeel. West mag de Heer niet zetten, want anders zijn de klaveren in de dummy vrijgespeeld. Ik maak dus ♣V en gooi op ♦V ♣10 weg. Vervolgens neem ik de snit in harten. West komt met de Heer aan slag, maar kan niet voorkomen dat ik de derde harten op tafel troef. Op die manier zou ik 12 slagen hebben gemaakt . Er zijn nog steeds kansen als ♣H bij Oost zit, mits ik een entree in troef naar de dummy heb. Zoals ik vroeger leerde tijdens de Griekse les: De goden straffen ons met te veel punten.